மரணத்தின் வண்ணம்

மீண்ட கனவுகளை

கலைத்துவிட எண்ணி

உரசிச் செல்கிறது

மஞ்சள் காற்று

வெளியெறும் உதிரத்தால்

நிறைந்து தளும்பும்

நாகத்தின் தலைமிதக்கும்

சிகப்புமீன் தொட்டி

புகை தவிர்த்த பெருநெருப்பு 

உடல் முழுதும் பற்றி எரிவதை

விழி சுறுக்கிப் பார்க்கிறது

மூன்றாவது பச்சைக் கண்

காலம் கரைத்துண்ட

இத்தனையும் எளிதில்

அரைத்துச் செரிக்கிறது

என் கருப்பு மரணம்