மூலத்தை நோக்கிய பயணம்..
மக்கள் தங்கள் இன்னுயிர்களை
ஈந்து ஸ்டெர்லைட்டுக்குத் தடை விதிக்கும்
தமிழக அரசாணையைப் பெற்ற பிறகு
அந்த அரசாணையும் கேள்விக்கு உட்படுத்தப்பட்டு, தமிழக
சட்டப்பேரவையில்
தீர்மானம் நிறைவேற்றப்பட வேண்டிய அவசியம்
குறித்து விவாதங்கள் தொடங்கியுள்ளன. சூழலியல்
பிரச்சனைகள்
குறித்த விழிப்புணர்வும் செயல்திட்டங்களும் ஸ்டெர்லைட்டைத் தாண்டியும்
விரியவேண்டிய
ஒரு காலகட்டத்தில் ‘மெய்ப்பொருள் காண்பது அறிவு’ ( https://www.youtube.com/watch?v=ZqG90jzu2QE ) என்ற ஒரு
ஆவணப்படம் தற்போது இணையத்தில் வெளியாகி
பரவலாகப் பகிரப்படுகிறது. ஸ்டெர்லைட் ஆலையின்
தாக்கத்தைப்
பற்றி அறிய துாத்துக்குடி செல்லும்
ஒரு தன்னார்வக் குழுவுக்கு
அங்கு சென்று பார்த்தபின் அதைவிடத்
தீவிரமான பாதிப்புகள் பற்றித் தெரிய
வந்துள்ளதாக
இந்த ஆவணப்படம் பதிவு செய்கிறது.
ஸ்டெர்லைட்டால்
நேரும் சூழலியல் தாக்கங்களை விடவும்
பிற நிறுவனங்களால் நேரும்
தீமைகள் அதிகம் என்பதை குறிப்பிடுகிறது இந்த
ஆவணப்படம்.
ஸ்டெர்லைட் தவிர வைகுண்டராஜனின் வி.வி. டைட்டானியம், ஸ்பிக்,
டி.சி.டபிள்யூ
மற்றும் டி.ஏ.சி
ஆகிய நிறுவனங்களையும் துாத்துக்குடியின் சூழலியல்
கேடுகளுக்கு
காரணமாகப் பட்டியலிட்டு நம்மை அறிவுப்பூர்வமாகச் சிந்திக்கக்
கேட்டுக் கொள்கிறது இந்த ஆவணப்படம்.
சில பரிசோதனை முடிவுகளை
முன்வைத்து அங்கு நீர்வளம் கெட்டிருப்பதை
உறுதிசெய்யும்
அதே நேரம் ஸ்டெர்லைட்டை
விட பிற நிறுவனங்கள்
தான் சூழலியல் கேட்டுக்கு அதிகக்
காரணம் என்றும் ஸ்டெர்லைட்டுக்கு எதிரான
போராட்டம் என்பது யாரோ சிலர்
திட்டமிட்டு
வடிவமைத்ததைப்
போலவும் அதைவிட முக்கியமான ஆபத்துகள்
மறைக்கப்பட்டு
விட்டதைப் போலவுமான ஒரு மனப்பதிவை
இந்த ஆவணப்படம் நமக்கு ஏற்படுத்த
முயல்கிறது. குறிப்பாக வைகுண்டராஜனின் வி.வி.குழுமத்துக்கு எதிராக
நம்மை சிந்திக்கத் துாண்டும் இந்த
ஆவணப்படம் ஸ்டெர்லைட்டுக்கு எதிரான நம்
மனநிலையை மட்டுப்படுத்த மறைமுகமாக முயற்சி
செய்கிறது.
இருபது ஆண்டுகளுக்கு மேலாக சூழலியல் கேடுகள் குறித்து கவனப்படுத்திவரும் நித்யானந்த் ஜெயராமன் மற்றும் பாத்திமாபாபு இருவரையும் நோக்கி இந்த ஆவணப்படத்தில் சில கேள்விகள் முன் வைக்கப்படுகின்றன. அதற்கு நித்யானந்த் ஜெயராமன் விரிவாகவும் முறையாகவும் விளக்கத்தைக் கொடுத்திருக்கிறார். இந்த ஆவணப்படத்தின் கேள்விகளுக்கும் சந்தேகங்களுக்கும் தெளிவாக பதிலளித்துள்ளார்.
சூழலியல் தாக்கத்தில் ஸ்டெர்லைட் தாமிர
உருக்காலையின்
பங்கு வி.வி டைட்டானியத்தை
விட அதிகம் என்று
கூறும் நித்யானந்த், 253 ஏக்கர்கள் பரப்பளவு
கொண்ட ஸ்டைர்லைட்டின் ஆலைச் செயல்பாடு
21 ஏக்கர்கள் பரப்பளவு கொண்ட வி.வி. டைட்டானியத்தின் செயல்பாட்டை
விட பெரிய அளவில்
சுற்றுச் சூழலை மாசுபடுத்துவதால் தங்கள்
இலக்கு ஸ்டெர்லைட்டாக இருந்தாகவும், எந்தத்
தீமைக்கு எதிராக முதலில் போராட்டத்தைக்
கூர்மைப்படுத்த
வேண்டும் என்பது ஒரு யுக்தி
என்றும் மக்கள் ஸ்டெர்லைட்டின் தாக்கங்களை
அதிக அளவில் உணர்ந்ததால்தான் அந்த
ஆலை போராட்ட இலக்காகியது
என்று விளக்கம் அளித்துள்ளார்.
இந்த ஆவணப்பட உருவாக்கத்தில் நிகழ்ந்துள்ள
தவறுகள் மற்றும் அது உருவாக்க
முயலும் மனநிலை குறித்த விவாதங்களைத்
தவிர்த்துவிட்டு
இந்த ஆவனப்படம் முன்வைக்கும் கேள்விகள்
மற்றும் சந்தேகங்ளையும் அதற்கான நித்யானந்த்
ஜெயராமனின் விளக்க அறிக்கையையும் பரிசீலிக்கும்
போது, இரண்டு முக்கியமான விடயங்கள்
குறித்து நாம் சிந்திக்க வேண்டியுள்ளது.
ஒன்று, பிற நிறுவனங்களும் மாசுபாடுகளுக்குக் காரணமாகும்
போது ஏன் ஸ்டெர்லைட் மட்டும்
சூழலியலாளர்களாலும்
மக்களாலும் பெரிதும் விவாதிக்கப்பட்டு எதிர்க்கப்படுகிறது. இரண்டு,
இந்தப் பிரச்சனைகளில் மாசுக்கட்டுப்பாட்டு வாரியத்தின்
பங்கு என்ன?
தொழிற்சாலைகள் அதன் மாசுவெளியேற்றத்தையும் ஆபத்துகளையும் வைத்து சிகப்பு, ஆரஞ்ச், பச்சை மற்றும் வெள்ளை என்று நான்கு பிரிவுகளாகப் பிரிக்கப்பட்டுள்ளன. இதில் அறுபதுக்கும் மேற்பட்ட சிகப்பு பிரிவு தொழில்களில் பதினேழு பிரிவுகள் மிகவும் ஆபத்தானவை என்று வகைப்படுத்தப்பட்டுள்ளன. இவற்றில் அடங்கியுள்ள நுாற்றுஅறுபது தொழில்களில் ஒன்றுதான் தாமிர உருக்காலை. இந்தியாவில் மூன்று தாமிர உருக்காலைகள் உள்ளன. ஹிந்துஸ்தான் காப்பர் லிமிடெட், பிர்லா காப்பர், மற்றும் ஸ்டெர்லைட். இதில் ஹந்துஸ்தான் காப்பர் லிமிடெட் என்பது மத்திய அரசின் பொதுத்துறை நிறுவனம். இது இந்தியாவில் ராஜஸ்தான், மத்தியபிரதேசம், ஜார்கண்ட், மகாராஸ்ட்ரா மற்றும் குஜராத் போன்ற மாநிலங்களில் தன் உற்பத்தி ஆலைகளை நிறுவியுள்ளது. பிர்லா காப்பரும் ஸ்டெர்லைட்டும் முறையே குஜராத் மற்றும் தமிழகத்தில் இயங்கும் பன்னாட்டு நிறுவனங்கள். தாமிரத்தை உருக்கிப்பிரிக்கும் இதன் செயல்பாடுகளால் கேட்மியம், மெர்குரி, லெட் மற்றும் ஆர்சனிக் போன்ற நச்சுத் தாதுக்கள் பிரிந்து வெளியேறுகின்றன. இது மண்ணில் காற்றில் நீரில் கலக்கின்றன. இவற்றுள் ஆர்சனிக் என்பது புற்றுநோயை உண்டுபண்ணக்கூடியது என்று பரவலாக ஏற்றுக் கொள்ளப்பட்டிருக்கிறது. இவற்றின் பாதிப்புகளை அளவிட நம் அரசிடம் தேவையான திறன்கள் இருந்தும் முறையான ஆய்வுகள் மேற்கொள்ளப்படுவதில்லை என்றும், ஆய்வுகள் மேற்கொண்டால் உறுதியான ஆதாரங்கள் கிடைக்கும். அப்படிக் கிடைக்கும் பட்சத்தில் அதற்கான மேல்நடவடிக்கை எடுக்க வேண்டிய நிர்பந்தம் அரசுக்கு உருவாகும் என்பதால் இதற்குறிய ஆய்வுகளை அரசு முறையாக ஒழுங்குசெய்வதில்லை என்ற குற்றச்சாட்டை சூழலியலாளர்கள் முன்வைக்கின்றனர். துாத்துக்குடி வட்டார அரசு மருத்துவமனைகளின் புள்ளிவிபரங்களையும் பாதிக்கப்பட்ட மக்களின் தன்விளக்கப் பதிவுகளையும் கொண்டே இதன் பாதிப்புகள் விவாதத்தளத்துக்குக் கொண்டுவரப்படுகின்றன.
இதுதவிர தாமிர உருக்காலையில் வெளிப்படக்
கூடிய அபாயகரமான SO2 என்று
சொல்லக்கூடிய சல்பர் டை
ஆக்ஸைடு என்ற வாயுவைக்
கையாள்வதிலும் அந்த வாயுவை சல்பரிக் ஆசிட் என்ற திரவநிலைக்கு மாற்றுவதிலும் ஸ்டெர்லைட்டில் பெரும் குளறுபடிகளும் விதிமீறல்களும்
நடந்ததாகக் குற்றச்சாட்டுகள் எழுந்திருக்கின்றன. விரிவாக்க அனுமதியின் போது தேவையான
நிலம் முதற்கொண்டு ரசாயணக் கழிவுகள்
பாதுகாப்பு வரை தவறான தகவல்களைத்
தந்த ஸ்டெர்லைட்டின் கோரிக்கைகள் அரசால்
ஏற்கப்பட்டு
அனுமதி வழங்கப்பட்டுள்ளதாகவும் நச்சுப் புகையை
வெளியேற்றும்
புகை போக்கியின் உயர அளவுகளில்
விதிமீறல்கள்
நடந்துள்ளதை
மாசுக் கட்டுப்பாட்டு வாரியம் தெரிந்தே
அனுமதித்துள்ளதாகவும்
வாரியத்தின்
வழக்கமான ஆய்வுகளின் போது சேகரிக்கப்படும் தண்ணீர்,
மண் மற்றும் ரசாயணக்கழிவுகளின் பரிசோதனை
முடிவுகளின்
வெளிப்படைத்
தன்மை குறித்தும் சந்தேகங்கள் முன்வைக்கப்படுகின்றன.
ஸ்டெர்லைட்டை
தவிர மற்ற எல்லா ஆலைகளும்
தத்தமது பங்கிற்கு விதிமுறைகளை மீறுவதும்
லஞ்சம் மற்றும் அரசியல் அழுத்தங்களால்
மாசுக் கட்டுப்பாட்டு வாரியம் அவற்றைக்
கண்டுகொள்ளாமல்
இருப்பதும் நடைமுறைகளாகி விட்ட நிலையில்
இவற்றுக்கு எதிராக அறிவுத்தளத்தில் இருந்து
முன்னேடுக்கப்படும்
முயற்சிகளிலும்
விவாதங்களிலும்
மக்கள் திரள் பங்கெடுக்கும் போக்கு
மெல்ல உருவாகிவருகிறது. அந்த விவாதங்கள்
அரசுக்கு அழுத்தத்தையும் அச்சத்தையும் கொடுக்கும்
உரிமைப் போராட்டங்களாக உருமாறிவருகிறது. ஜனநாயகத்தில்
மிகுந்த நம்பிக்கையளிக்கும் இந்தச் சூழலை
திசை திருப்பும் நடவடிக்கைகளில் பன்னாட்டு
நிறுவனங்கள்
அரசுடன் கைகோர்த்து செயல்பட ஆரம்பித்துள்ளன.
ஸ்டெர்லைட்டுக்கு
எதிரான போராட்டம் என்பது வெறும்
ஒரு குறிப்பிட்ட நிறுவனத்துக்கு எதிரானது
மட்டுமல்ல என்பதும் அதையும் தாண்டி
இது சூழலியல் சார்ந்த
எல்லா திசைகளிலும் நகர வேண்டிய
போராட்டம் என்பதையும் நாம் அனைவரும்
உணரவேண்டிய தருணம் இது. துாத்துக்குடி
போராட்டக் களத்தில் நிற்கும் ஒவ்வொருவருக்கும் ஸ்டெர்லைட்டுக்கு அப்பாலும்
இந்தப் பிரட்சனை பேசப்பட வேண்டியதன்
அவசியம் புரிந்தே இருக்கும். ஸ்டெர்லைட்
எதிர்ப்பு என்பது மாசுக்கட்டுப்பாட்டின் ஒரு
குறியீடாக மட்டும் கொண்டு இனிவரும்
காலங்களில் காலதாமதமின்றி அறிவுலகவாதிகளும் சூழலியலாளர்களும் பத்திரிக்கையாளர்களும் அவர்களைத்
தொடர்ந்து மக்களும் அரசின் கட்டுப்பாட்டில் இருக்கும்
மாசுக்கட்டுப்பாட்டு
வாரியத்தின்
கயமை மற்றும் இயங்காமைகளைக் கவனித்து அம்பலப்படுத்த
வேண்டிய அவசியம் ஏற்பட்டுள்ளது. இந்தக்
கண்கானிப்பின்
வழியே சூழலியல் கேடுகளுக்கு மூலகாரணமான
மாசுக்கட்டுப்பாட்டு
வாரியத்தின்
ஊழல்களுக்கும்
வாரியத்தின்
மீதான மக்கள் விரோத அரசின்
அழுத்தத்துக்கும்
நிச்சயம் முற்றப்புள்ளி வைக்க முடியும்.
*
இந்தக் கட்டுரை மின்னம்பலம் இணையஇதழில் 2018 ஜூன் 14 ல் வெளியானது. இதன் சுட்டி :
No comments:
Post a Comment