Friday, May 1, 2020

காவிரிப் படுகையின் நில அரசியல்


பொருளாதார வல்லுநர் டாக்டர்.ஜெ.ஜெயரஞ்சனின் 'தமிழகத்தில் நிலப்பிரபுத்துவம் வீழ்ந்த கதை' நுால் பற்றிய மதிப்புரை



காவிரிப் படுகையில் நில உடைமையாளர்களின் ஆதிக்கம் எவ்வாறு தகர்ந்தது என்பதைப் பற்றிய பொருளாதார அறிஞர் ஜெ.ஜெயரஞ்சனின் ஆழமான ஆய்வுப் புத்தகம்தான்தமிழகத்தில் நிலப்பிரபுத்துவம் வீழ்ந்த கதை’. தமிழகம் மட்டுமல்லாது இந்தியா முழுமைக்குமான உணவுத் தேவையில் காவிரிப் படுகையின் முக்கியத்துவத்தை நாம் அறிவோம்

காவிரிப் படுகையின் உணவு உற்பத்தியில் காலங்காலமாக நமக்காக உழைத்துக்கொண்டிருக்கும் விவசாயத் தொழிலாளர்களின் நிலையையும், நிலமற்ற விவசாயிகளின் குத்தகை முறைகளையும், இவர்கள் மீதான நிலப்பிரபுக்களின் உழைப்புச் சுரண்டலையும் பற்றிய ஆழமான புரிதலைத் தருகிறது இந்நூல்

நியாயமற்ற கூலி, முறையற்ற நில வாடகை, சுரண்டப்பட்ட உழைப்பு இவற்றின் விளைவுகளும், அரசியல் சமூகத் தளங்களில் நடந்த தவிர்க்க இயலா வரலாற்று மாற்றங்களும் காவிரிப் படுகையில் எவ்வாறு நிலப்பிரபுத்துவத்தை வீழ்த்தியது என்பதையும் இந்நுால் முழுமையாக விளக்குகிறது

காலனியாதிக்கக் காலத்திலிருந்தே இந்தச் சுரண்டல் முறைக்கு எதிரான மக்கள் போராட்டங்கள் தன்னெழுச்சியாகத் தொடங்கின. அந்தப் போராட்டங்களின் போக்கு இடதுசாரிகளின் அரசியல் பங்களிப்பின் வாயிலாக முறைப்படுத்தப்பட்டுத் தீவிரமடைந்தது. பிறகு, தமிழகத்தை ஆளத் தொடங்கிய திராவிடக் கட்சிகள் இயற்றிய நிலச்சீர்திருத்தச் சட்டங்களின் வாயிலாகக் காவிரிப் படுகையில் பல மாற்றங்கள் ஏற்பட்டன

இவையெல்லாம் அடிப்படைப் பிரச்சினைகளான கூலி உயர்வு, நில வாடகையில் ஏற்பட்ட சில மாற்றங்கள், நிலமற்றவர்களுக்குக் கொஞ்சம் நிலம் என்பன போன்ற சீர்திருத்த நடவடிக்கையாக மட்டுமே சுருங்கிய வடிவில் பார்க்கப்பட்டது. நிலப்பிரபுத்துவம் என்ற பெரும் சமூக அவலத்தின் அடிப்படைக் கட்டமைப்பைத் தகர்க்கவில்லை என்றே இதுவரை பேசப்பட்டுவந்தது

இந்நிலையில், நிலப்பிரபுத்துவத்தின் தன்மைகள் சிதைவுற்று, குத்தகைதாரர்களின் கைகளுக்கு நிலங்கள் மாற்றப்பட்டிருக்கும் இன்றைய யதார்த்தத்தை உள்வாங்கி, இரண்டுக்குமான இடைவெளியைத் தன் ஆய்வுப் பொருளாகக் கொண்டு விரிவான பார்வையை முன்வைத்துள்ளார் ஜெயரஞ்சன்.


போராட்டங்களும் நிலச்சீர்திருத்தச் சட்டங்களும் மட்டுமன்றி அதிகார மாற்றங்கள், பிராமணிய எதிர்ப்பு இயக்கத்தின் பங்களிப்பு, நகரங்கள் நோக்கிய பிராமணச் சமூகத்தின் இடப்பெயர்வு, லாஃப்டி போன்ற சர்வோதயா தொண்டு நிறுவனங்களின் செயல்பாடுகள், குத்தகைதாரர்களின் சாதிய மேலாண்மை போன்றவையெல்லாம் நிலப்பிரபுத்துவத்தை எப்படி வீழ்த்தியது என்பதையெல்லாம் நுட்பமாக இந்நூலில் அலசுகிறார். 

இவரது ஆய்வில் மிக அக்கறையாகக் கவனப்படுத்தியுள்ள ஒரு விஷயம் சாதியம். காவிரிப் படுகையின் உற்பத்தி உறவுகளில் நிலமற்ற குத்தகைதாரர்களின் பங்களிப்புக்கு இணையாகச் சற்றும் குறைவில்லாத பங்களிப்பு விவசாயத் தொழிலாளர்களுடையது. அவர்களில் பெரும்பான்மை யானவர்கள் தலித் மக்களே

படுகையில் ஏற்பட்டுள்ள மாற்றங்கள் ஒப்பீட்டளவில் தலித் அல்லாத பிற்படுத்தப்பட்ட சாதிகளுக்கே அதிக நன்மைகளைத் தந்துள்ளதை ஜெயரஞ்சன் பதிவுசெய்கிறார். திராவிடக் கட்சிகளின் ஆதரவானது, தலித்துகளின் பக்கம் இன்னும் அதிகச் சாய்வுகொண்டிருந்தால் காவிரிப் படுகையில் தலித்துகளும் தங்களுக்கான நில உடைமையை இன்னும் கூடுதலாகப் பெற்றிருப்பார்கள் என்பதை மிக நேர்மையாகப் பதிவுசெய்கிறார்

எவ்வளவு தீவிரமான போராட்டங்களும் சட்ட அமலாக்கங்களும் நன்மை செய்துவிட முடியாதபடி மிகச் சிக்கலான இடத்தில் தாழ்த்தப்பட்ட சாதிகளின் நிலை உள்ளது என்பதை நம் சமூகம் உணர்ந்துகொள்ள வேண்டும் என்பதாலேயே அது ஒரு முக்கியத்துவம் வாய்ந்த பத்தியாக நிறைவுப் பகுதியில் வைக்கப்பட்டிருக்கிறது

பன்மைத்துவம் கொண்ட சிக்கலான நம் சமூகத்தையும், அதனுள் செயல்படும் அரசியலையும் மிகக் கூர்மையாக அலசும் இந்நூல், ஒரு குறிப்பிட்ட காலகட்டத்தின் முக்கியமான வரலாற்று ஆவணம் எனலாம். நாம் கடந்துவந்த பாதையை அறிந்துகொள்ள வேண்டியது ஒவ்வொருவரின் கடமையும்கூட

இந்து தமிழ் திசையில் 2020 மார்ச் 14 ம் நாள் வெளியான இந்த மதிப்புரையின் சுட்டி 

நுால்         : தமிழகத்தில் நிலப்பிரபுத்துவம் வீழ்ந்த கதை
ஆசிரியர்     : டாக்டர். ஜெ.ஜெயரஞ்சன்
பதிப்பகம்    : மின்னம்பலம் வெளியீடு
தொடர்புக்கு :  94451 23164


Monday, March 2, 2020

ஒரு நிகழ்ச்சியில்...

ஈரோடு கலைக்கல்லுாரி பொருளாதாரத்துறையின் ஒரு நிகழ்ச்சியில் பேராசிரியர் மணி, தோழர் வி.பி.குணசேகரன் மற்றும் தோழர் கொற்றவையுடன்....





நாள்  : 28.02.2020

Saturday, February 1, 2020

நடப்பு ஆண்டின் (2019-20) நிதிநிலை அறிக்கை - ஒரு பார்வை...




நடப்பு நிதியாண்டின் இரண்டாவது காலண்டில் ஜிடிபி 4.5% ஆக உள்ளது. இது எதிர்பார்த்த அளவான 5% க்கும் குறைவான அளவேயாகும். நாட்டின் பொருளாதார வளர்ச்சி மந்தநிலையில் இருப்பதற்குப் பல காரணங்களை முன்வைத்து விவாதங்கள் நடைபெற்று வரும் நிலையில் நவம்பர் நிலவரப்படி கடந்த ஆண்டு நிதிநிலையறிக்கையில் வளர்ச்சித்திட்டங்களுக்கு ஒதுக்கீடு செய்யப்பட்டிருந்த ரூ.27,86,349 கோடியில் இன்னும் 34.7% அதாவது ரூ.9,66,292 கோடிகள் அமைச்சகங்களால் செலவிடப்படாமலேயே இருப்பதாக தலைமை கணக்குத் தணிக்கை அலுவலகப் புள்ளிவிவரங்கள் கூறுகின்றன. கடந்த நிதியாண்டின் நவம்பர் இறுதியிலும் இதேபோல 33.9% சதவீத ஒதுக்கீடுகள் பயன்படுத்தப்படாத நிலையிலேயே இருந்திருக்கின்றன. ஒதுக்கப்படும் நிதி, திட்டங்களின் மூலமாக மக்களுக்குச் சென்றடையாமல் இருப்பதன் விளைவு பொருளாதார வளர்ச்சியில் நிலவும் தேக்கநிலையில் மேலும் பின்னடைவையே உண்டாக்கும்.

மூன்று காலாண்டுகள் முடிந்து நான்கில் ஒரு பங்கு காலமே இன்னும் மீதமிருக்கும் நிலையில் வளர்ச்சித்திட்டங்களுக்கான நிதியில் மூன்றில் ஒரு பங்கு இன்னும் மக்களைச் சென்றடையாமல் இருப்பது அமைச்சகங்களின் மெத்தனத்தையே காட்டுகிறது.
இந்தப் புள்ளிவிவரங்கள் அமைச்சகங்களின் ஒட்டுமொத்த சராசரி அளவுகள் தானே தவிர தனித்தனித் துறையின் புள்ளிவிவரங்களின் படி 50 சதவிகித நிதியைக்கூட பயன்படுத்தாத துறைகளும் உண்டு. நாட்டின் மிக முக்கியமான வேளாண் அமைச்சகமே ஒதுக்கப்பட்ட ரூ.1,38,564 கோடி நிதியில் இன்னும் சுமார் 70 ஆயிரம் கோடியளவுக்கு பயன்படுத்தாமல் வைத்திருக்கிறது. இது இந்தத் துறையின் 51 சதவிகித அளவு நிதி வெளியேற்ற தேக்கமாகும்.

விவசாய உற்பத்திப் பொருட்களை நேரடியாக வியாபாரிகளுக்குக் கொண்டு சேர்க்கும் விதமாக கடந்த 2018-19 ம் ஆண்டு அறிவிக்கப்பட்ட நவீனச்சந்தைத் திட்டத்திற்கு அந்த ஆண்டு ஒதுக்கப்பட்ட நிதி ரூ.2000 கோடி.. இந்தியா முழுவதும் 22000 சந்தைகளை இலக்காகக் கொண்ட இந்தத் திட்டத்தின் படி  இரண்டு ஆண்டுகள் கடந்த நிலையில் 376 சந்தைகளே இதுவரை உருவாக்கப்பட்டிருக்கின்றன. இந்த அரசு வேளாண்துறையின் திட்டங்களுக்குக் கொடுக்கும் முக்கியத்துவத்தை இதன் மூலம் அறிந்து கொள்ளலாம்.

நாட்டின் பொருளாதாரம் மந்தமாக உள்ள இந்தச் சூழ்நிலையில் இது போன்று பலதுறை அமைச்சகங்களிலும் நிதி வெளியேற்ற வேகம் குறைவாக இருப்பதும் நிதியாண்டின் கடைசி மூன்று மாதங்களில் அவசர அவசரமாக நிதியைச் செலவிடும் போக்கும் மிகவும் தவறான விளைவுகளை ஏற்படுத்தும் என்று கணிக்கப்படுகிறது. பொருளாதார மந்த நிலைக்கு பணமிதிப்பு நீக்க நடவடிக்கையும் ஜி.எஸ்.டி உருவாக்கம் மற்றும் அமலாக்கங்களின் குளறுபடிகளும் முக்கியக் காரணங்களாக விவாதிக்கப்பட்டு வரும் சூழ்நிலையில், ஒதுக்கப்பட்ட நிதியின் வெளியேற்ற வேகம் குறைவது வளர்ச்சியில் மேலும் தேக்கத்தையே ஏற்படுத்தும்.

கடந்த நிதிநிலை அறிக்கையின் படி ஜிடிபி யில் 3.3% ஆக நிதிப்பற்றாக்குறை நிர்ணயம் செய்யப்பட்டிருந்தது. அதற்கு முந்தைய நிதி ஆண்டுகளில் (2017-18 மற்றும் 2018-19) இருந்ததை விட கடந்த ஆண்டு பற்றாக்குறை சதவிகிதம் குறைந்திருந்தாலும் கூட, நடப்பு நிதியாண்டின் மூன்றாம் காலண்டின் முடிவில் நிதிப்பற்றாக்குறை 3.38% ஆக அதிகரித்திருப்பதும் பொருளாதாரத்தில் ஒரு கவலைக்குறிய விடயமாகவே பார்க்கப்படுகிறது. வரிவருவாயும் எதிர்பார்த்த அளவை விட குறைவாக இருப்பதும் கூட நிதிப்பற்றாக்குறையை மேலும் தீவிரப்படுத்தும் நிலையில் வரும் நிதியாண்டுக்கான இந்த அரசின் நிதிநிலையறிக்கையை யாவரும் கவனத்துடன் உள்வாங்குவதும் புரிந்து கொள்வதும் அதை விவாதிப்பதும் மிக முக்கியமான செயல்பாடாக இருக்க வேண்டும்.



Saturday, January 11, 2020

ஸ்டெர்லைட் மட்டுமே குறிவைக்கப்படுகிறதா.?


மூலத்தை நோக்கிய பயணம்..


மக்கள் தங்கள் இன்னுயிர்களை ஈந்து ஸ்டெர்லைட்டுக்குத் தடை விதிக்கும் தமிழக அரசாணையைப் பெற்ற பிறகு அந்த அரசாணையும் கேள்விக்கு உட்படுத்தப்பட்டு, தமிழக சட்டப்பேரவையில் தீர்மானம் நிறைவேற்றப்பட வேண்டிய அவசியம் குறித்து விவாதங்கள் தொடங்கியுள்ளன. சூழலியல் பிரச்சனைகள் குறித்த விழிப்புணர்வும் செயல்திட்டங்களும் ஸ்டெர்லைட்டைத் தாண்டியும் விரியவேண்டிய ஒரு காலகட்டத்தில் மெய்ப்பொருள் காண்பது அறிவு ( https://www.youtube.com/watch?v=ZqG90jzu2QE ) என்ற ஒரு ஆவணப்படம் தற்போது இணையத்தில் வெளியாகி பரவலாகப் பகிரப்படுகிறது. ஸ்டெர்லைட் ஆலையின் தாக்கத்தைப் பற்றி அறிய துாத்துக்குடி செல்லும் ஒரு தன்னார்வக் குழுவுக்கு அங்கு சென்று பார்த்தபின் அதைவிடத் தீவிரமான பாதிப்புகள் பற்றித் தெரிய வந்துள்ளதாக இந்த ஆவணப்படம் பதிவு செய்கிறது. ஸ்டெர்லைட்டால் நேரும் சூழலியல் தாக்கங்களை விடவும் பிற நிறுவனங்களால் நேரும் தீமைகள் அதிகம் என்பதை குறிப்பிடுகிறது இந்த ஆவணப்படம்.

ஸ்டெர்லைட் தவிர வைகுண்டராஜனின் வி.வி. டைட்டானியம், ஸ்பிக், டி.சி.டபிள்யூ மற்றும் டி..சி ஆகிய நிறுவனங்களையும் துாத்துக்குடியின் சூழலியல் கேடுகளுக்கு காரணமாகப் பட்டியலிட்டு நம்மை அறிவுப்பூர்வமாகச் சிந்திக்கக் கேட்டுக் கொள்கிறது இந்த ஆவணப்படம். சில பரிசோதனை முடிவுகளை முன்வைத்து அங்கு நீர்வளம் கெட்டிருப்பதை உறுதிசெய்யும் அதே நேரம் ஸ்டெர்லைட்டை விட பிற நிறுவனங்கள் தான் சூழலியல் கேட்டுக்கு அதிகக் காரணம் என்றும் ஸ்டெர்லைட்டுக்கு எதிரான போராட்டம் என்பது யாரோ சிலர் திட்டமிட்டு வடிவமைத்ததைப் போலவும் அதைவிட முக்கியமான ஆபத்துகள் மறைக்கப்பட்டு விட்டதைப் போலவுமான ஒரு மனப்பதிவை இந்த ஆவணப்படம் நமக்கு ஏற்படுத்த முயல்கிறது. குறிப்பாக வைகுண்டராஜனின் வி.வி.குழுமத்துக்கு எதிராக நம்மை சிந்திக்கத் துாண்டும் இந்த ஆவணப்படம் ஸ்டெர்லைட்டுக்கு எதிரான நம் மனநிலையை மட்டுப்படுத்த மறைமுகமாக முயற்சி செய்கிறது.


இருபது ஆண்டுகளுக்கு மேலாக சூழலியல் கேடுகள் குறித்து கவனப்படுத்திவரும் நித்யானந்த் ஜெயராமன் மற்றும் பாத்திமாபாபு இருவரையும் நோக்கி இந்த ஆவணப்படத்தில் சில கேள்விகள் முன் வைக்கப்படுகின்றன. அதற்கு நித்யானந்த் ஜெயராமன் விரிவாகவும் முறையாகவும் விளக்கத்தைக் கொடுத்திருக்கிறார். இந்த ஆவணப்படத்தின் கேள்விகளுக்கும் சந்தேகங்களுக்கும் தெளிவாக பதிலளித்துள்ளார்.


சூழலியல் தாக்கத்தில் ஸ்டெர்லைட் தாமிர உருக்காலையின் பங்கு வி.வி டைட்டானியத்தை விட அதிகம் என்று கூறும் நித்யானந்த், 253 ஏக்கர்கள் பரப்பளவு கொண்ட ஸ்டைர்லைட்டின் ஆலைச் செயல்பாடு 21 ஏக்கர்கள் பரப்பளவு கொண்ட வி.வி. டைட்டானியத்தின் செயல்பாட்டை விட பெரிய அளவில் சுற்றுச் சூழலை மாசுபடுத்துவதால் தங்கள் இலக்கு ஸ்டெர்லைட்டாக இருந்தாகவும், எந்தத் தீமைக்கு எதிராக முதலில் போராட்டத்தைக் கூர்மைப்படுத்த வேண்டும் என்பது ஒரு யுக்தி என்றும் மக்கள் ஸ்டெர்லைட்டின் தாக்கங்களை அதிக அளவில் உணர்ந்ததால்தான் அந்த ஆலை போராட்ட இலக்காகியது என்று விளக்கம் அளித்துள்ளார்.



இந்த ஆவணப்பட உருவாக்கத்தில் நிகழ்ந்துள்ள தவறுகள் மற்றும் அது உருவாக்க முயலும் மனநிலை குறித்த விவாதங்களைத் தவிர்த்துவிட்டு இந்த ஆவனப்படம் முன்வைக்கும் கேள்விகள் மற்றும் சந்தேகங்ளையும் அதற்கான நித்யானந்த் ஜெயராமனின் விளக்க அறிக்கையையும் பரிசீலிக்கும் போது, இரண்டு முக்கியமான விடயங்கள் குறித்து நாம் சிந்திக்க வேண்டியுள்ளது. ஒன்று, பிற நிறுவனங்களும் மாசுபாடுகளுக்குக் காரணமாகும் போது ஏன் ஸ்டெர்லைட் மட்டும் சூழலியலாளர்களாலும் மக்களாலும் பெரிதும் விவாதிக்கப்பட்டு எதிர்க்கப்படுகிறது. இரண்டு, இந்தப் பிரச்சனைகளில் மாசுக்கட்டுப்பாட்டு வாரியத்தின் பங்கு என்ன?

தொழிற்சாலைகள் அதன் மாசுவெளியேற்றத்தையும் ஆபத்துகளையும் வைத்து சிகப்பு, ஆரஞ்ச், பச்சை மற்றும் வெள்ளை என்று நான்கு பிரிவுகளாகப் பிரிக்கப்பட்டுள்ளன. இதில் அறுபதுக்கும் மேற்பட்ட சிகப்பு பிரிவு தொழில்களில் பதினேழு பிரிவுகள் மிகவும் ஆபத்தானவை என்று வகைப்படுத்தப்பட்டுள்ளன. இவற்றில் அடங்கியுள்ள நுாற்றுஅறுபது தொழில்களில் ஒன்றுதான் தாமிர உருக்காலை. இந்தியாவில் மூன்று தாமிர உருக்காலைகள் உள்ளன. ஹிந்துஸ்தான் காப்பர் லிமிடெட், பிர்லா காப்பர், மற்றும் ஸ்டெர்லைட். இதில் ஹந்துஸ்தான் காப்பர் லிமிடெட் என்பது மத்திய அரசின் பொதுத்துறை நிறுவனம். இது இந்தியாவில் ராஜஸ்தான், மத்தியபிரதேசம், ஜார்கண்ட், மகாராஸ்ட்ரா மற்றும் குஜராத் போன்ற மாநிலங்களில் தன் உற்பத்தி ஆலைகளை நிறுவியுள்ளது.  பிர்லா காப்பரும் ஸ்டெர்லைட்டும் முறையே குஜராத் மற்றும் தமிழகத்தில் இயங்கும் பன்னாட்டு நிறுவனங்கள். தாமிரத்தை உருக்கிப்பிரிக்கும் இதன் செயல்பாடுகளால் கேட்மியம், மெர்குரி, லெட் மற்றும் ஆர்சனிக் போன்ற நச்சுத் தாதுக்கள் பிரிந்து வெளியேறுகின்றன. இது மண்ணில் காற்றில் நீரில் கலக்கின்றன. இவற்றுள் ஆர்சனிக் என்பது புற்றுநோயை உண்டுபண்ணக்கூடியது என்று பரவலாக ஏற்றுக் கொள்ளப்பட்டிருக்கிறது. இவற்றின் பாதிப்புகளை அளவிட நம் அரசிடம் தேவையான திறன்கள் இருந்தும் முறையான ஆய்வுகள் மேற்கொள்ளப்படுவதில்லை என்றும், ஆய்வுகள் மேற்கொண்டால் உறுதியான ஆதாரங்கள் கிடைக்கும். அப்படிக் கிடைக்கும் பட்சத்தில் அதற்கான மேல்நடவடிக்கை எடுக்க வேண்டிய நிர்பந்தம் அரசுக்கு உருவாகும் என்பதால் இதற்குறிய ஆய்வுகளை அரசு முறையாக ஒழுங்குசெய்வதில்லை என்ற குற்றச்சாட்டை சூழலியலாளர்கள் முன்வைக்கின்றனர். துாத்துக்குடி வட்டார அரசு மருத்துவமனைகளின் புள்ளிவிபரங்களையும் பாதிக்கப்பட்ட மக்களின் தன்விளக்கப் பதிவுகளையும் கொண்டே இதன் பாதிப்புகள் விவாதத்தளத்துக்குக் கொண்டுவரப்படுகின்றன.

இதுதவிர தாமிர உருக்காலையில் வெளிப்படக் கூடிய அபாயகரமான SO2 என்று சொல்லக்கூடிய சல்பர் டை ஆக்ஸைடு என்ற வாயுவைக் கையாள்வதிலும் அந்த வாயுவை சல்பரிக் ஆசிட் என்ற திரவநிலைக்கு மாற்றுவதிலும் ஸ்டெர்லைட்டில் பெரும் குளறுபடிகளும் விதிமீறல்களும் நடந்ததாகக் குற்றச்சாட்டுகள் எழுந்திருக்கின்றன. விரிவாக்க அனுமதியின் போது தேவையான நிலம் முதற்கொண்டு ரசாயணக் கழிவுகள் பாதுகாப்பு வரை தவறான தகவல்களைத் தந்த ஸ்டெர்லைட்டின் கோரிக்கைகள் அரசால் ஏற்கப்பட்டு அனுமதி வழங்கப்பட்டுள்ளதாகவும் நச்சுப் புகையை வெளியேற்றும் புகை போக்கியின் உயர அளவுகளில் விதிமீறல்கள் நடந்துள்ளதை மாசுக் கட்டுப்பாட்டு வாரியம் தெரிந்தே அனுமதித்துள்ளதாகவும் வாரியத்தின் வழக்கமான ஆய்வுகளின் போது சேகரிக்கப்படும் தண்ணீர், மண் மற்றும் ரசாயணக்கழிவுகளின் பரிசோதனை முடிவுகளின் வெளிப்படைத் தன்மை குறித்தும் சந்தேகங்கள் முன்வைக்கப்படுகின்றன.


ஸ்டெர்லைட்டை தவிர மற்ற எல்லா ஆலைகளும் தத்தமது பங்கிற்கு விதிமுறைகளை மீறுவதும் லஞ்சம் மற்றும் அரசியல் அழுத்தங்களால் மாசுக் கட்டுப்பாட்டு வாரியம் அவற்றைக் கண்டுகொள்ளாமல் இருப்பதும் நடைமுறைகளாகி விட்ட நிலையில் இவற்றுக்கு எதிராக அறிவுத்தளத்தில் இருந்து முன்னேடுக்கப்படும் முயற்சிகளிலும் விவாதங்களிலும் மக்கள் திரள் பங்கெடுக்கும் போக்கு மெல்ல உருவாகிவருகிறது. அந்த விவாதங்கள் அரசுக்கு அழுத்தத்தையும் அச்சத்தையும் கொடுக்கும் உரிமைப் போராட்டங்களாக உருமாறிவருகிறது. ஜனநாயகத்தில் மிகுந்த நம்பிக்கையளிக்கும் இந்தச் சூழலை திசை திருப்பும் நடவடிக்கைகளில் பன்னாட்டு நிறுவனங்கள் அரசுடன் கைகோர்த்து செயல்பட ஆரம்பித்துள்ளன.  

ஸ்டெர்லைட்டுக்கு எதிரான போராட்டம் என்பது வெறும் ஒரு குறிப்பிட்ட நிறுவனத்துக்கு எதிரானது மட்டுமல்ல என்பதும் அதையும் தாண்டி இது சூழலியல் சார்ந்த எல்லா திசைகளிலும் நகர வேண்டிய போராட்டம் என்பதையும் நாம் அனைவரும் உணரவேண்டிய தருணம் இது. துாத்துக்குடி போராட்டக் களத்தில் நிற்கும் ஒவ்வொருவருக்கும் ஸ்டெர்லைட்டுக்கு அப்பாலும் இந்தப் பிரட்சனை பேசப்பட வேண்டியதன் அவசியம் புரிந்தே இருக்கும். ஸ்டெர்லைட் எதிர்ப்பு என்பது மாசுக்கட்டுப்பாட்டின் ஒரு குறியீடாக மட்டும் கொண்டு இனிவரும் காலங்களில் காலதாமதமின்றி அறிவுலகவாதிகளும் சூழலியலாளர்களும் பத்திரிக்கையாளர்களும் அவர்களைத் தொடர்ந்து மக்களும் அரசின் கட்டுப்பாட்டில் இருக்கும் மாசுக்கட்டுப்பாட்டு வாரியத்தின் கயமை மற்றும் இயங்காமைகளைக் கவனித்து அம்பலப்படுத்த வேண்டிய அவசியம் ஏற்பட்டுள்ளது. இந்தக் கண்கானிப்பின் வழியே சூழலியல் கேடுகளுக்கு மூலகாரணமான மாசுக்கட்டுப்பாட்டு வாரியத்தின் ஊழல்களுக்கும் வாரியத்தின் மீதான மக்கள் விரோத அரசின் அழுத்தத்துக்கும் நிச்சயம் முற்றப்புள்ளி வைக்க முடியும்.

*

இந்தக் கட்டுரை மின்னம்பலம் இணையஇதழில் 2018 ஜூன் 14 ல் வெளியானது. இதன் சுட்டி :